Neler oluyor hayatta?

Bir süredir yazamıyorum,  yazmak içimden gelmiyor. İşten çıkıp eve geldiğimde Erkan eve gelene kadar haberlerde ne var ne yok diye bakıyorum.  Bakmasam bihaber olacağım ama son zamanlarda haberlere bakmak da beni depresyona sokuyor. Şaka gibi bir ülkede yaşıyoruz. Tabi bu ülkeyi bu hale getiren de biziz direkt ya da dolaylı yoldan. Hiç kimse bunu inkar edemez. Aslında herkes etkisinin farkına varsa ve bir şeyler yapsa belki bu kadar kötü bir gündemimiz olmayacak.

 İnsanlığımızdan korkuyorum canlı bomba haberlerini gördükçe. Nasıl bir zihniyettir bu? Nasıl bir vahşiliktir ? Masum insanların ölümüne sebep olmayı göze alacak kadar gözü dönmüşlük beni korkutuyor. Sadece terör de değil,  ülkemiz bu aralar üzücü haberler konusunda pek zengin maalesef. Kadın cinayetleri, çocuk istismarları ve bir Ali Ağaoğlu gafı var ki, akıllara zarar.  Gülsek mi ağlasak mı halimize belli değil.

Yazamadım uzun zamandır, içimde umutlarım kararmış. Ama herşeye inat , herkese inat yaşamak lazım. Hepimiz depresyona girip içimize kapansak, bizi kim kurtaracak bu durumdan ? Kimse! Bizim sessizliğimiz , her şeyi kabullenişimiz bize bunu yapanlara yanına kar bırakacaktır.  Hayır kardeşim,  her şeye inat yaşayacağız.  Her şeye inat umudumuz olacak ve doğru insan olmaktan ve doğru insanlar yetiştirmekten vazgeçmeyeceğiz.


Her gün doğumu bir umudu getirir yanında,  umut dolu günlerimiz olsun.
Çok sevdiğim bir söz var, Gandhi'nin yanılmıyorsam : "Dünyada görmek istediğimiz değişim olmalıyız.  "

Bahar geliyor, değişimin, dönüşümün mevsimi.  Hayatımıza da bunun yansıması dileğiyle.